Yorumunuzu Emaille Gönderiniz
Kur’an, Allah’ın bize şahdamarından daha yakın olduğunu öğretir (Kr. 50:16). İncil’de Allah’ın insanlara yakın olduğunu öğretir. “Nereye gidebilirim senin Ruhun’dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?” (Zebur, Mezmurlar139:7).Ancak, iki din bu yakınlığı çok farklı şekilde yorumlar. İslamiyette, Allah ve insanlararasındaki yakınlık efendi ve köle arasındaki ilişki olarak karşılaştırılır. Efendive kölesiaynı çatı altında yaşayabilmesine rağmen, birbirleri arasında çok uzaklık vardır.Fakat Tevrat ve İncil,insanlar ile Allah’ın ilişkisinin bundan daha fazlası olduğunu öğretir! O zaman bu ilişkiyi nasıl tanımlarlar? Bu tanımlamaları birlikte inceleyelim.
Allah Çocuklarını Seven bir Baba’dır
Allah’ın takipçileri Onu “Abba Baba”” diye çağırır. Abba “babacığım” anlamına gelen Arami dilinden gelir. Bu ilişkiyle, Allah’ın çocukları Babasının kucağına oturup O’nunla konuşabilirler. Yüreklerini paylaşabilir ve dilekte bulunabilirler. “Çünkü siziyeniden korkuya sürükleyecek kölelik ruhunu almadınız, oğulluk ruhunu aldınız. Bu ruhla, “Abba, Baba!” diye sesleniriz.”(Romalılar 8:15)
Allah Kuzularına Çobandır
Zebur, Hıristiyanların Allah’la ilişkisini koyun ve Çoban olarak tarif eder. Davut peygamber,Allah’ı Çobanı olarak dile getirir “Rab çobanımdır, eksiğim olmaz.”(Zebur, Mezmurlar 23:1). Allah’ın insanları, ayrılıp kendi başına dolaşmaya ve kaybolmaya eğilimli olduklarından ötürü koyun olarak tanımlanır. İyi Çoban olarak, Allah hayatı pahasına olsa bile onlara bakmaya isteklidir! Bununla ilgili benzetmeyi öğretirken, İsa Mesih dedi ki “Sizlerden birinin yüz koyunu olsa ve bunlardan bir tanesini kaybetse, doksan dokuzu bozkırda bırakarak kaybolanı bulana dek onun ardına düşmez mi?”(İncil, Luke 15:4)?
Allah İnsanlarına Bir Dosttur
Allah insanları “dost” olarak da çağırır. “Artık size kul demiyorum. Çünkü kul efendisinin yaptığını bilmez. Size dost dedim. Çünkü Babam’dan bütün işittiklerimi size bildirdim.”(Yuhanna 15:!5). İbrahim peygambereAllah’ın dostu denilmiştir. “…’İbrahim Tanrı’ya iman etti, …’ ve İbrahim’e de Tanrı’nın dostu dendi.”(Yakup 2:23). İbrahim, Allah için sadık bir dosttu. O’nu tam anlamıyla seviyordu. Kendi oğlunu kurban etmek için bile Allah’ın emrine itaat etti.
Aynı şekilde, İbrahim’in Allah’ısevdiği ve oğlunu kurban etmeye gönüllü olduğu yolla, Allah bizi sevdi ve bizim için İsa’yı kurban etti.Allah, bunu bizi sevdiği için yaptı. İncil şöyle ders verir, “Kendisini[İsa] kabul edip adına iman edenlerin hepsine Tanrı’nın çocukları olma hakkını verdi.” (İncil, Yuhanna 1:2)
İsa açıkça dedi ki,“Yol, gerçek ve yaşam Ben’im. Benim aracılığım olmadan Baba’ya kimse gelemez.”(İncil, Yuhanna 14:6).
AŞAĞIDA YORUM BÖLÜMÜ İÇİN BİRKAÇ SORU
Yukarıdaki yazı hakkında yorum yapmaları için okuyucularımızı teşvik ediyoruz. Konu ile ilgili olmayan yorumlar doğrudan silinecektir. Lütfen aşağıdaki sorulardan birine odaklanarak bizimle bir diyalog başlatınız:
1. Tanrı ile ilişkinizi nasıl tanımlarsınız?
2. Hıristiyanlar Tanrı ile ilişkisini nasıl tanımlar?
3. Tanrı ile yakın ilişkiye ihtiyacınız olduğunu düşünüyor musunuz? Lütfen sebebini yazınız.
Yorumunuzu Emaille Gönderiniz: Yolcu216@gmail.com